In december 2024 ontvingen alle gemeenten een brief van minister Marjolein Faber, waarin de verplichte quota voor toekomstige opvangplekken werden gecommuniceerd. Lansingerland, met een vastgesteld aantal van 391 opvangplaatsen, waaronder 61 voor alleenstaande minderjarige vluchtelingen, ondervindt momenteel onrust door het gebrek aan bezwaar tegen deze verdeling.
De Spreidingswet, oorspronkelijk geïmplementeerd onder de vorige staatssecretaris, Eric van der Burg, stelde een eerlijke verdeling voor tussen gemeenten met verschillende welvaartsniveaus. Deze wet werd herzien door de PVV, met een nieuw Verdeelbesluit waarbij gemeenten met reeds bestaande opvang zwaarder belast worden ten opzichte van anderen. Lansingerland zag af van bezwaar indienen, waardoor de toegewezen taak nu onveranderd blijft.
Lansingerland bekritiseert de verdeelsleutel die geen rekening houdt met hun bestaande inspanningen op het gebied van opvang, terwijl omliggende gemeenten gunstigere behandelingen kregen. Dit heeft geleid tot een groeiend gevoel van ongelijkheid en onrecht binnen de gemeenschap.
De politieke partijen in de gemeenteraad van Lansingerland tonen diverse opvattingen over de kwestie. Terwijl Leefbaar 3B zich verzet tegen grootschalige opvang, vragen WIJ Lansingerland en CDA om meer inspraak en een evenredige verspreiding van de opvang. Lokale actiegroepen eisen transparantie en inspraak bij de voorgestelde opvanglocaties, wat heeft geleid tot aanhoudende protesten in de gemeente.
De Commissie Samenleving zal op 8 mei de voorgestelde locaties behandelen, gevolgd door een plenair raadsdebat. Lansingerland staat voor de uitdaging om de verdeelsleutel te accepteren of alternatieve oplossingen te zoeken die breed gedragen worden in de gemeenschap. De komende weken zullen bepalend zijn voor de toekomst van de asielopvang in Lansingerland.